Probleem uit beleid en/of praktijk
Dit onderzoek had tot doel om na te gaan of de beschikbaarheid van een sociale kaart SMR- ondersteuning leidt tot meer deelname aan SMR-ondersteuning. De sociale kaart bestaat naast een overzicht van het aanbod aan interventies, uit een zorgpad en informatie voor verwijzers over vergoedingssystematiek.
Aanpak
Middels een enquête en focusgroepgesprek is onderzocht hoe in de huisartsenpraktijk het geprek wordt gevoerd over roken en stoppen met roken en hoe de sociale kaart daar aan bij draagt. Daarnaast is onderzocht hoe rookgedrag en stoppogingen in het HIS geregistreerd worden
Opbrengsten
Door een lage respons op deelname aan het onderzoek en door inconsequente en niet-uniforme registratie bij zowel verwijzers als aanbieders van SMR-ondersteuning, kunnen veel vragen niet (met zekerheid) beantwoord worden.
Wel kunnen we concluderen dat de urgentie om roken te bespreken en patiënten te motiveren te stoppen, niet voldoende aanwezig is in de huisartsenpraktijken. Het heeft duidelijk geen prioriteit. Een sociale kaart is pas behulpzaam als ook werkelijk geprobeerd wordt mensen te motiveren zich te laten ondersteunen bij stoppen met roken.
Aanbevelingen:
-consequent en uniform registreren van rookgedrag en (adviezen tot) stoppogingen
-terugkoppeling door instellingen die SMR ondersteuning bieden naar de huisarts
-training en nascholing van POH en huisartsen over het belang van stoppen met roken en gesprekstechnieken hierover
204000031.1